Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw is de Nederlandse kunst in de openbare ruimte sterk van vorm, karakter en betekenis veranderd. Beeldend kunstenaar Bas Maters (1949-2006) is hierbij van grote betekenis geweest. In het boek Een vierkantje laten lachen staat niet alleen het leven van Bas Maters centraal, maar ook vele hoogtepunten uit zijn werk. Het werk van Maters bestaat uit omgevingskunst en monumentale beelden voor de openbare ruimte, instellingen en bedrijven. Daarnaast werkte hij aan grootschalige projecten op het gebied van architectuur, stedenbouw en landschap. Hij was pionier van de spraakmakende ‘Arnhemse School’. Bas Maters was naast zijn beroepspraktijk ook werkzaam als (hoofd) docent aan de Academie voor Beeldende Kunsten Arnhem en de Academie van Bouwkunst, beide deel uitmakend van ArtEZ hogeschool voor de kunsten. Hij leidde tientallen studenten op die nu op hun beurt weer hun sporen in de openbare ruimte achterlaten. Met zijn eigen werk en zijn onderwijsinspanningen speelde Bas Maters een invloedrijke rol op zijn vakgebied en gaf hij vorm aan ontwikkelingen van kunst in relatie tot architectuur, stedenbouw en landschap.