Louise te Poele fotografeert vanuit een fascinatie met mensen. Ze zoekt bijzondere karakteristieken, eigenaardigheden die ieder mens tot een individu maken. Bekenden, minder bekenden, familie, toevallige voorbijgangers: bij iedereen zoekt ze het excentrieke, het buitengewone. Daarin schuilt de schoonheid van een mens. Voor Farmers portretteerde ze bewoners van haar geboortedorp, in de Achterhoek. ‘De mensen uit mijn geboortedorp heb ik als uitgangspunt genomen voor deze serie. Toen ik ze voor de eerste keer fotografeerde, werd ik door hen geraakt. Dat was op het vijftigste verjaardagsfeestje van mijn oude buurvrouw. Ik werd zo vrolijk van de manier waarop ze samen feest vierden en hoe sterk ze allemaal op elkaar lijken dat ik besloot ze te gaan volgen op verschillende feesten en bruiloften en zo is de serie ontstaan. Ik heb ze niet geposeerd in beeld gebracht. Daarmee wordt de documentairefotografie geraakt. Door de achtergrond zwart te maken, krijgen de beelden een dramatisch lading. Dit heb ik gedaan om de koppen geen context mee te geven. Het gaat mij op de mensen, niet om hun omgeving. Zo heb ik de werkelijkheid een persoonlijke interpretatie gegeven. De koppen worden personages, ze doemen op uit donkere achtergronden en doen denken aan beelden/herinneringen uit een ver verleden. Aan de jaartallen is te zien dat de foto’s heel recent zijn. Niet stammen uit de tijd waarnaar ze refereren.’